Battal Boy Feminizm ve Kadınlar
Uzun zamandır bu blog açık bir halde duruyordu ve ne yazacağımı bilemiyordum. Yazdıklarımı yayınlamak hala biraz korkutucu gelse de bugün o kadar sinirlendim ve küçük hissettim ki bunu yazmasam büyük ihtimalle kendimden utanırım. Ayrıca kaybedecek hiçbir şeyim yok. Cumhuriyet ile kadınlar hakkında bi skeç izliyordum ve hani yani sevdiğim de bi skeç. Her seferinde duygulanır ağlarım hatta. Ama bugün skece mi ağlıyorum yoksa halimize mi ağlıyorum bilemedim. Beni yanlış anlamayın ama böyle bi skece en başta ihtiyaç duymamız bile bi ironi olmalı herhalde. Benim bi erkekten bi farkım yok ki. Bende de et var, kemik var, sinir var, damar var. Ben de insanım, ben de yaşıyorum, benim de isteklerim hayallerim var. Neden bunun anlaşılması bu kadar uzun sürdü ve -hadi bak onu da geçtim- hala bunun tartışması süregelmekte? Benim de haklarımın olduğunu anlamak neden bu kadar zorlu bir süreçti? Sonuçta ,dediğim gibi, bi farkımız yok. Bu kurallar neden benim aleyhimeydi hep? Bu kurallara erkekler...